พระประวัติองค์เทพเจ้าหน่าจาซาไท้จื้อ
องค์พระจตุรพิธพรชัยเทพ องค์หล่าจา ซาไท้จื่อ
องค์นาจา ซาไท้จื่อ, องค์ลี้โล้เฉี๊ย, องค์ชายสามตระกูลหลี่
พระประวัติโดยย่อ
องค์พระนาจา แซ่(ตระกูล)เดิมชื่อ หลี่ ประสูติเมื่อวันที่ 9 เดือน 9 ปีผู้น้อยไม่สามารถค้นหาได้ เป็นบุตรชายคนที่ 3 แห่งตระกูลหลี่ นามว่า หลี่จิ้ง (เซียนถือเจดีย์วิเศษ) องค์พระนาจาเป็นเซียน ที่ทรงบุญฤทธิ์ และทรงอิทธิฤทธิ์มาก สามารถขับภูติผีปีศาจมารร้ายต่าง ๆ องค์พระนาจาได้สำเร็จเป็นเซียน ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ในโลกมนุษย์
กล่าวกันว่า องค์พระนาจาเป็นเซียนที่คอยเป็นองครักษ์ของ องค์เง็กเซียนฮ่องเต้ และเป็นแม่ทัพฟ้า บัญชาการทหารฟ้าทั้งสี่ทิศ มีธงสีเหลืองเป็นธงประจำกองทัพ
บทสรรเสริญองค์พระนาจาซาไท้จื่อ
นำมอ หน่าจา ซาไท้จื้อ
นำมอ หน่าจา ซิ้งเซียงฮุก
นำมอ หน่าจา ตงตั๊วหง่วงส่วย
*********************************************************
จากประวัติองค์พระนาจา (ลี้โล้เฉี๊ย) ที่ผู้น้อยได้รวบรวมมานั้น มีถึง 4 ตำนาน แต่ละตำนาน ก็มีความเป็นมาที่ใกล้เคียงกัน ดังนั้น ผู้น้อยจึงขอเป็นตัวแทนเบื้องบน เผยแพร่พระประวัติองค์พระนาจา ดังนี้
ตำนานแรก
พระนาจา ร่างสูงเพียง 6 จ้าง เศียรมีกงจักร มีสามเศียร เก้าพระเนตร แปดพระกร มีอิทธิฤทธิ์พ่นควันพระบาทเหยียบมังกร พระกรถือกฤษฎี เง็กเซียนฮ่องเต้ทรงให้นาจาลงมาจุติลงพื้นโลก เพื่อปราบมารปีศาจ โดยให้พระนาจาจุติในครรภ์ของ มเหสีของ ท้าวอัญเจดีย์
หลังจากที่พระนาจากำเนิดออกมาแล้ว ได้ลงเล่นน้ำในทะเลตะวันออกลงไปจนถึงวังใต้น้ำ และไปเหยียบ วังเจดีย์ ของพญามังกร พญามังกรได้สั่งให้ทหารจับ แต่กลับถูกนาจาฆ่าตายหมด รวมทั้งพญามังกรเก้าตัว (ปางเก้ามังกร) ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้พญามังกรโกรธมาก และจะนำความฟ้องถึงเง็กเซียน แต่ถูกพระนาจาสกัดไว้ และใช้ธนูพระยูไลยิงตาย สื่อจี้พญามังกรเฒ่า พระราชบิดาของพญามังกร โกรธแค้นเป็นอย่างยิ่ง หวังจะล้างแค้น จึงได้นำทหารออกจับพระนาจา และ จะถล่มเมืองที่พ่อของนาจาปกครองอยู่ นาจาจึงตัดสินใจไม่ยอมให้โดนจับ และ ไม่ต้องการให้ชาวเมืองเดือดร้อน จึงตัดเนื้อตัวเองแล้วคืนกระดูก ให้กับพระบิดาของตน
เมื่อพระนาจาตายแล้วจึงหอบวิญญาณของตนไปพบเซียนซือจุน เซียนซือจุนเห็นว่า พระนาจามีความสามารถ ในการปราบมารปีศาจ จึงได้ชุบชีวิตให้กับพระนาจาโดยใช้ก้านบัวแทนกระดูก รากบัวแทนเนื้อ ใยบัวแทนเอ็น และใบบัวแทนอาภรณ์ขึ้นมาใหม่
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา จะเห็นว่ารูปลักษณ์ของนาจาเหยียบล้อไฟ มือถือหอกอัคคี เหาะเหินเดินอากาศได้ เหล่ามารปีศาจ ต่างก็สยบต่อพระนาจาทั้งสิ้น ต่อมาภายหลังเง็กเซียนทรงแต่งตั้งให้เป็นแม่ทัพแห่งสวรรค์ เพื่อปกป้อง ประตูสวรรค์ตลอดไป
ตำนานที่สอง
พระนาจาเดิม คือ พระกุมารไฟมาจุติ แต่ถูกแม่ทัพหลี่จิ้ง ฆ่าตาย โดยไม่เจตนา ต่อมากลับมาจุติใหม่ในท้องมนุษย์ ซึ่งก็คือภรรยา ของ แม่ทัพหลี่จิ้งนั่นเอง แต่ด้วยความเป็นเทพมาจุติ ทำให้พระนาจาโตเร็วผิดจากคนทั่วไป ทำให้หลี่จิ้งคิดว่า พระนาจาเป็นปีศาจมาเกิด ทำให้ไม่ค่อยชอบบุตรตัวเองเท่าใดนัก
ตอนหลัง พระนาจาระลึกได้ว่า หลี่จิ้งคือคนที่ฆ่าตัวเองเมื่อชาติที่แล้ว ประกอบกับมีเรื่องกับ ลูกชายเจ้าสมุทรทะเลตงไห่ (ทะเลใต้) เจ้าสมุทรมาเอาเรื่องที่บ้าน พ่อแม่ได้ต่อว่า พระนาจาน้อยใจจึงฆ่าตัวตาย แทนคุณพ่อแม่ ต่อมาเจียงจื่อหยา ใช้รากบัวชุบชีวิตนาจา ขึ้นมาใหม่ ทำให้ฟื้นพลังกลับมาเป็นเทพ โดยมีเอี้ยมแดงใส่นั้นติดตัวมาตั่งแต่กำเนิด หลังจากนั้น ทั้งหลี่นาจา แม่ทัพหลี่ และ เจียงจื่อหยา ต่างก็ได้กลายเป็นเทพแห่งสวรรค์ทั้งหมด แม่ทัพหลี่ คือ เซียนที่ถือเจดีย์ทอง (เซียนอัญเจดีย์)
ตำนานที่สาม
เดิมพระนาจาเป็น เทพที่อยู่บนสวรรค์มีชื่อว่า "หลินจินจื่อ" แต่ด้วยเมืองมนุษย์ มีปีศาจมาก ทางสวรรค์จึงส่งหลินจิจื่อ มาจุติยังโลกมนุษย์ เป็นบุตรของแม่ทัพหลี่ (หลี่เจ๊ง) และ นางฮึ่นสี ขณะที่ตั้งท้องอยู่นั้น แม่ทัพหลี่ ได้ถูกส่งให้ไปออกรบ ประมาณ 1 ปี กับอีก 6 เดือน เมื่อแม่ทัพหลี่กลับมา ภรรยาก็คลอดบุตรพอดี แต่กลับ เป็นลูกแก้ว จึงเข้าใจว่าเป็นปีศาจ แม่ทัพหลี่โกรธมาก จึงใช้กระบี่ฟันไปที่ลูกแก้ว เมื่อลูกแก้วแตก ก็เห็นเด็ก ที่มีหน้าตาน่ารัก นอนอยู่บนผ้าแพร และมีห่วงทอง อยู่ที่ตัวด้วย
พระนาจาเป็นเด็กที่ซนมาก และไม่กลัวใคร วันหนึ่ง พระนาจาไปเล่นน้ำทะเล ด้วยเป็นเด็กจึงเอาผ้าเหวี่ยงเล่นที่น้ำ จึงทำให้ใต้บาดาลสะเทือน เจ้าสมุทร จึงสั่งให้ ทหารออกมาดู ก็เห็นเด็กกำลังเล่นน้ำอยู่ จึงเข้าไปขู่ พระนาจาจึงใช้ผ้าเหวี่ยง เพื่อไล่ให้ไปแต่ปรากฏว่า ถูกตัวทหาร ทำให้ทหารของเจ้าสมุทรตาย ต่อมา ลูกเจ้าสมุทรเห็นว่านานแล้ว ทหารยังไม่มารายงานจึงขึ้นตามมาดูก็เห็น ทหารตายอยู่ และมีเด็ก กำลังเล่นน้ำอยู่ จึงเข้าไปขู่ แต่ก็ถูกผ้าแพรตายเช่นกัน ทหารก็ไปรายงานเจ้าสมุทร เจ้าสมุทรโกรธมาก จึงไปหา แม่ทัพหลี่ และบอกว่าพระนาจาได้ฆ่าลูกของตน และเจ้าสมุทรจะเอาน้ำทะเล มาถล่มเมือง พระนาจาได้ยินรุ่งเช้า จึงไปเมืองบาดาล และถลกเส้นเอ็นมังกรและเสกมังกรเป็นงูเขียว และเดินทางกลับบ้าน
เมื่อมาถึงบ้านแม่ทัพหลี่ ก็ดุด่าพระนาจาว่าเจ้าสมุทรโกรธมาก จะถล่มเมือง พระนาจาจึงเอาเส้นเอ็นออกมาให้พ่อดู แล้วบอกว่า เส้นเอ็นนี้ เอามาให้พ่อทำเสื้อเกาะ แล้วเจ้ามังกรก็อยู่ที่ลูก พระนาจาก็ขว้างงูเขียวออกมา เห็นเป็นเจ้าสมุทร แม่ทัพหลี่โกรธมากจึงดุด่าพระนาจา จนในที่สุด พระนาจาน้อยใจจึงแล่เนื้อคืนแม่ แล่กระดูกคืนพ่อ แล้วเข้าฝัน ให้แม่ทำ ศาลเพียงตาให้ แล้วลูกจะได้ชุบชีวิตขึ้นมาใหม่ แม่ทัพหลี่ก็ตามไปทำลายศาลเพียงตา พระนาจาโกรธมาก และคิดที่ จะฆ่าพ่อ
บนสวรรค์จึงสั่งให้อาจารย์ของนาจา มาชุบชีวิตให้นาจา ด้วยรากบัว เหงาบัว ดอกบัว และ ก้านบัว ให้ทวน ล้อลม ล้อไฟ ให้นาจา
ตำนานที่สี่
องค์เทพเจ้าหน่าจาซาไท้จื้อ เป็นตำนานที่เล่าขานกันมาแต่ครั้งบุราณกาล สมัยปลายราชวงศ์เชียง ต้นรางวงศ์จิวมีจิวบุ้นอ้วงเป็นฮ่องเต้ ในยุคนั้นผู้ที่นับว่าเป็นอัจฉริยะมี "เกียงจื๋อเง้" หรือเกียงไท้กง และ "หน่าจาซาไท้จื้อ" องค์เทพเจ้าหน่าจาซาไท้จื้อเป็นบุตรคนที่ 3 ของแม่ทัพหลี่เจ๋ง กับนางฮิง บุตรคนโตชื่อ "กิมจา" และคนรองชื่อ "บักจา" มารดาตั้งครรภ์หน่าจาเป็นเวลา 3 ปี 6 เดือน จึงคลอด
พระกิมจา
พระบักจา
พระนาจา
หลังจากคลอดแล้ว พระนาจาแทนที่จะเป็นเด็กทารกดั่งเช่นเด็กทั่วไป กลับเป็นก้อนเนื้อทรงกลม ๆ ที่ห่อหุ้มไว้ด้วยเนื้อเยื่อและรกพันเต็มไปหมด ยังความตกใจและประหลาดใจแก่แม่ทัพหลี่เจ๋งและนางฮิง ผู้เป็นบิดา ด้วยความประหลาดดังกล่าว หลี่เจ๋งผู้เป็นบิดาจึงใช้กระบี่ฟันก้อนเนื้อ ปรากฏว่าภายในก้อนเนื้อนั้น เป็นเด็กทารกเพศชาย ซึ่งในมือขวาถือห่วงทองคำและรอบตัวพันด้วยผ้าแพรสีแดง ยังความปิติยินดีให้กับครอบครัว ขุนนางใหญ่น้อยได้มาแสดงความยินดีกับแม่ทัพหลี่เจ๋ง
ในขณะนั้นมีนักพรตท่านหนึ่งมีนามว่า "ไท้อิกจิงยิ้ง" ซึ่งบำเพ็ญศีล ภาวนาอยู่ ณ ยอดเขาเคี่ยงง่วนซัวกิมกวงตัง หรือปัจจุบันเรียกว่า "ไท้อิกติ่ง" มาร่วม แสดงความยินดีด้วย และเมื่อได้เห็นบุคลิกลักษณะของเด็กน้อยก็เกิดความชื่นชมพร้อมกับ ได้ชี้แจงให้แม่ทัพหลี่เจ๋ง และนางฮิงทราบว่า ห่วงทองและผ้าแดงที่ติดตัวมานั้นเป็นของศักดิ์สิทธิ์ เป็นผู้มีบุญญาบารมีสูง อีกทั้งได้รับตัวเด็กน้อยไว้เป็นศิษย์ และตั้งชื่อให้ว่า "หน่าจา" เพื่อถ่ายทอดวิชา
คุณธรรมพิเศษ
1.เป็นเทพที่มีมีความกล้าหาญ เด็ดเดี่ยว
2.มีความเสียสละและมีความกตัญญูต่อบิดามารดาเป็นที่ตั้ง
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย
ชื่อเต็มของพระนาจาคือ จงตั๋นหง่วนโส่ย (เทพผู้เฝ้าประตูและคุมทหารสวรรค์) แต่คนจีนทางภาคใต้เรียกว่า ลี้โล่เฉี๊ย เทพองค์นี้ มีบทบาทสำคัญมาก ตามศาลเจ้าต่างๆ เพราะเป็นผู้คุมทหารในศาลเจ้า และดูแลพิธีกรรมต่างๆ ให้เป็นไป อย่างเรียบร้อย ลี่โล้เฉี๊ย เป็นหัวหน้าทหารธงเหลือง (อุ๋ยกี่) มีทหาร 33000 นายดูแลบริเวณราชวังสวรรค์
ปางต่าง ๆ ของพระนาจา
รูปเคารพของพระนาจามีลักษณะยืนเหยียบล้อไฟ มือถือหอกอัคคีเป็นปางปกติ แต่จะมีปางเก้ามังกร และปางอื่น ๆ รวมถึง พระภาคอื่น ๆ ของพระนาจาด้วย
ปางเก้ามังกร หรือ ปางปราบเก้ามังกรแห่งมหาสมุทรตงไห่
ข้อสำคัญในการบูชา
1.หากตั้งพระโพธิสัตว์ ให้ตั้งพระโพธิสัตว์ไว้ตรงกลาง
เเละพระนาจาไว้ซ้ายหรือขวา
2.บูชาพระนาจาเเล้ว ห้ามบูชาเทพอัญเจดีย์ทอง (ทัวต่า)
เพราะพ่อลูกไม่ถูกกัน
3.เเละห้ามบูชาเทพมังกร เพราะเป็นอริกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น